W numerze 7 Przewodnika Katolickiego znajdziemy trochę wiedzy o odpustach. Między innymi o tym, jak doszło do tego, że kiedyś można było sobie odpust kupić, a także czym naprawdę jest odpust.
autor: Małgorzata Szewczyk
Mówienie o odpustach ma więc sens tylko w kontekście grzechu i pojednania z Bogiem i należy do dziedzictwa teologicznego Kościoła zachodniego.
„Ludzkie bzdurstwa opowiadają ci, którzy głoszą, że gdy grosz w skrzynce zabrzęczy, dusza z czyśćca uleci. (...) Ci, którzy twierdzą, że mogą zapewnić sobie zbawienie przez listy odpustowe, będą wiecznie potępieni wraz z mistrzami swymi” – grzmiał w swych tezach Marcin Luter. Co tak bardzo zdenerwowało augustianina i profesora uniwersytetu w Wittenberdze, że w liście do Albrechta, arcybiskupa Moguncji, z 1517 r. nawoływał do naukowej dysputy? Otóż uskarżał się on na kaznodziejów odpustowych i na samą praktykę odpustów, przypominającą bardziej jarmarczny handel, dzięki której w dodatku Kościół pomnaża swój majątek niż rzeczywiste prowadzenie ludzi ku Bogu.
Przykazania kościelne jasno precyzują, w których dniach zachowujemy post.
Jezus zwraca uwagę również na znaczenie i głębszy sens zachowania postu.
Nadaremno się pości, jeśli braknie miłości - pisze Mirosław R. Kaniecki.
(Mt 9,14-15)
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
zaczerpnięte ze stopki
„Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy" (Dz 3,19-21). Wszyscy wierni, każdy na swój sposób, na podstawie prawa Bożego zobowiązani są czynić pokutę. Żeby jednak - przez wspólne zachowanie pokuty - złączyli się między sobą, zostają nakazane dni pokuty, podczas których wierni powinni przeznaczać więcej czasu na modlitwę, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość (por. kan. 1249 KPK). Dniami pokuty w Kościele powszechnym są poszczególne piątki całego roku i czas Wielkiego Postu (por. kan. 1250 KPK).
Na czas zimowych śniegów, mrozów, odwilży i wichrów odrobina wspomnień w relacji Pani Lucyny, która spisała i opatrzyła fotkami sprawozdanie z pielgrzymki do znanych i mniej znanych miejsc świętych we Włoszech: Święty Antoni, św. Franciszek, św Klara, św. Rita, Matka Boska Pompejańska, św. Ojciec Pio, Całun z Manoppello, Cud Eucharystyczny w Lanciano, Święty Domek w Loretto.
W relacji również miejsca, gdzie bywamy od czasu do czasu, tj. Capri i Rimini.
Trochę cierpliwości potrzeba żeby pobrać relację, ponieważ jest dłuuuuuuuga na 7 MB. Pobierz.
Na zdjęciu miejsce spoczynku św. Ojca Pio - w centralnym filarze podtrzymującym kościół w San Giovanni Rotondo.
Więcej zdjęć z pielgrzymki zobacz w galerii.
Sobota, 2 lutego - Matki Boskiej Gromnicznej. A także Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które poświęciły swoje życie służbie Bogu i ludziom w zakonach i instytutach świeckich.
Msza św. o godz. 18:00
Jaki jest związek Ofiarowania Pana Jezusa z Matka Boską Gromniczną? Czy ktoś jeszcze pamięta, co znaczy iść „do wywodu”? I dlaczego zapalano gromnicę podczas burzy?
Można dowiedzieć się wszystkiego o tradycji najbliższego, sobotniego święta w Czytelni Brewiarza.pl
(Łk 2,22-40)
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu.
Dzisiaj Siostry z Domu Pomocy Społecznej odwiedziły nas z podziękowaniem za świąteczny dar serca dla dziewcząt, którymi się Siostry opiekują. Dziewczyny zainscenizowały „Lulajże Jezuniu”, a siostra Sylwia opowiedziała nam o działalności Domu. Pod opieka sióstr znajduje się około 60 dziewcząt, w większości z poważnymi ograniczeniami w zakresie fizycznym i psychicznym. Otoczone miłością sióstr oraz opieką medyczną, dziewczęta uczestniczą w wielu zajęciach usprawniających, malują, rysują, gimnastykują, uczestniczą w zajęciach hydroterapeutycznych, w możliwym dla siebie zakresie współzawodniczą w zajęciach sportowych, w ramach wakacji wyjeżdżają na obozy rehabilitacyjne. Czasami jedynie muzykoterapia jest jedynym sposobem na dotarcie czy kontakt z niektórymi podopiecznymi. Dla większości dziewcząt, Dom Pomocy Społecznej jest ich jedynym prawdziwym domem.
Więcej o siostrach Serafitkach tutaj
Film z okazji 50-lecia DPS w Poznaniu – tutaj
Dodatkowo możemy pomóc siostrom przeznaczając 1% podatku
KRS 0000178467
Wystarczy kliknąć na linki w stopce, aby codziennie uraczyć się nową porcją Słowa - np. dzisiaj, wtorek 22 stycznia:
(Mk 2,23-28)
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno? On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.
W filmie Komornik tytułowy bohater bezwzględnie egzekwuje prawo, nie stosuje zasad moralnych, nie uznaje litości.
Jezus przypomina faryzeuszom, że prawo zostało ustanowione do człowieka, dla jego dobra, a nie człowiek dla prawa.
Zarówno prawo, jak i przykazania nie zostały ustanowione po to, by utrudniać życie, ale by służyć rozwojowi człowieka.