Już po raz piąty zbieramy pieluszki w ramach akcji Pieluszka dla Maluszka.
W dniach od 4 - 11 można do kościoła przynosić pieluszki w ramach akcji Pieluszka dla maluszka
Więcej informacji na stronie http://marszdlazycia.pl/pieluszka.
Przemówienie Papieża Franciszka wygłoszone podczas Modlitwy różańcowej w Fatimie:
Dziękuję, że przyjęliście mnie pośród was i złączyliście się ze mną w tej pielgrzymce przeżywanej w nadziei i pokoju. Już teraz chcę zapewnić wszystkich, którzy łączycie się ze mną tutaj czy w innych miejscach, że noszę was wszystkich w sercu. Czuję, że Jezus mnie was powierzył (por. J 21, 15-17) oraz obejmuję i zawierzam Jezusowi wszystkich, a „zwłaszcza tych najbardziej potrzebujących” – jak Maryja uczy nas się modlić (Objawienie z lipca 1917). Niech Ona, łagodna i troskliwa Matka wszystkich potrzebujących, wyjedna im błogosławieństwo Pana! Niech na każdego z wydziedziczonych i nieszczęśliwych, którym skradziono teraźniejszość, na każdego z wykluczonych i opuszczonych, którym odmawia się przeszłości, na każdą z sierot i ofiar niesprawiedliwości, którym nie pozwala się posiadać przeszłości, zstąpi błogosławieństwo Boga wcielonego w Jezusie Chrystusie: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem” (Lb 6, 24-26).
Kanonizacja fatimskich pastuszków to okazja, by przyjrzeć się, jak wygląda nasza wiara i czym jest dla nas świętość. Jakie naprawdę miejsce w ich życiu miały objawienia z Fatimy? źródło: Szymon Żyśko, Deon.pl
Franciszek i Hiacynta są nam potrzebni, by zrozumieć kilka ważnych rzeczy. Wielu osobom wydaje się, że ich świętość była przesądzona od chwili objawień. Wierzą, że to objawienia z Fatimy są głównym powodem dzisiejszej kanonizacji. Jednak czym innym jest sama świętość, a czym innym uznanie jej przez Kościół.
Długo czekali
Pastuszkowie z Fatimy wraz z powierzonymi im tajemnicami otrzymali też od Maryi zapowiedź, że umrą młodo. To ich nie zniechęciło, by gorliwie wyznawać wiarę. Gorliwie jak na kilkuletnie dzieci. Kilkanaście lat po ich śmierci rozpoczął się proces beatyfikacyjny, który trwał przez kolejne kilkadziesiąt lat!
Witaj Królowo,
Błogosławiona Panno z Fatimy,
Pani Niepokalanego Serca,
ucieczko i drogo wiodąca do Boga!
Jako pielgrzym Światła, przychodzącego ku nam z Twoich rąk,
dziękuję Bogu Ojcu, że w każdym czasie i miejscu, działa w ludzkiej historii;
jako pielgrzym Pokoju, który ogłaszasz w tym miejscu,
wychwalam Chrystusa, nasz Pokój, i błagam o zgodę na świecie pomiędzy wszystkimi narodami;
jako pielgrzym Nadziei, którą ożywia Duch Święty,
przybywam jako prorok i posłaniec, aby obmywać stopy wszystkim, przy tym samym stole, który nas jednoczy.
Pięć dni pielgrzymowania i zwiedzania zapowiada się niezmiernie interesująco - zapraszamy!
DZIEŃ I
Wyjazd o godz. 6:00. Przejazd do Strachociny. Msza św. w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli, spacer do miejsca urodzin św. Andrzeja,
do Bobolówki. Obiadokolacja i nocleg w Sanoku.
DZIEŃ II
Śniadanie. Zwiedzanie Sanoka m.in. zamek królewski, spacer po starówce, Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia – Pani Ziemi Sanockiej. Przejazd do Komańczy - Klasztor Sióstr Nazaretanek z izbą pamięci kardynała Stefana Wyszyńskiego. Przejazd na obiadokolację i nocleg nad Soliną.
DZIEŃ III
Śniadanie. Rejs statkiem po Zalewie Solińskim. Wyprawa trasą widokową do schroniska „Pod Małą Rawką”, przejazd bieszczadzką kolejką leśną. Msza Św. w Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej w Kalwarii Pacławskiej. Obiadokolacja i nocleg.
DZIEŃ IV
Śniadanie. Zwiedzanie Przemyśla. Spacer po Starym Mieście (wzgórze zamkowe, dwie katedry rzymsko- i grekokatolicka, rynek z podcieniami, kościół karmelitów. Przejazd do Krasiczyna. Zwiedzanie zespołu zamkowo-parkowego. Obiadokolacja i nocleg.
DZIEŃ V
Śniadanie. Msza Św. w Sanktuarium MB w Leżajsku. Łańcut – zwiedzanie zespołu pałacowo-parkowego ze słynną powozownią. Zakończenie pielgrzymki w późnych godzinach wieczornych.
Koszt pielgrzymki: 1180 zł
Cena uzależniona jest od wielkości grupy:
>45 osób 980 zł/os;
41-45 osób 1010 zł/os;
35-40 osób 1180 zł/os.
Cena zawiera:
Przejazd klimatyzowanym autokarem, noclegi w hotelach trzygwiazdkowych
(pokoje 2, 3-osobowe w zależności od potrzeb uczestników, dopłata do jedynki 180 zł), wyżywienie wypisane w programie, opiekę pilota, ubezpieczenie NNW.
Program ramowy. Kolejność zwiedzania może ulec zmianie.
Ożywienie postaw patriotycznych i poczucia świadomości narodowej, które obserwujemy w Polsce w ostatnich latach jest zjawiskiem bardzo pozytywnym. Miłość ojczyzny, umiłowanie rodzimej kultury i tradycji nie dotyczy bowiem wyłącznie przeszłości, ale ściśle się wiąże z naszą dzisiejszą zdolnością do ofiarnego i solidarnego budowania wspólnego dobra. Realnie zatem wpływa na kształt naszej przyszłości.
Równocześnie możemy jednak dostrzec w naszym kraju pojawianie się postaw przeciwstawiających się patriotyzmowi. Ich wspólnym podłożem jest egoizm. Może to być egoizm indywidualny, obojętność na los wspólnoty narodowej, wyłączna troska o byt swój i swoich najbliższych. Takie ignorowanie bogactwa, które każdy z nas otrzymał wraz z wspólnym językiem, rodzimą historią i kulturą, połączone z obojętnością na losy rodaków, jest postawą niechrześcijańską. Jest nią także egoizm narodowy, nacjonalizm, kultywujący poczucie własnej wyższości, zamykający się na inne wspólnoty narodowe oraz na wspólnotę ogólnoludzką. Patriotyzm bowiem zawsze musi być postawą otwartą. Jak słusznie pisał nasz wielki rodak Henryk Sienkiewicz: „hasłem wszystkich patriotów powinno być: przez ojczyznę do ludzkości”[1].
Mając na uwadze ów renesans polskiego patriotyzmu, ale także i realne jego zagrożenia, pasterze Kościoła w Polsce, pragną spojrzeć na te zjawiska z perspektywy nauczania Kościoła katolickiego.
1. Uniwersalny wymiar patriotyzmu. Przede wszystkim pragniemy przypomnieć, że patriotyzm jest głęboko wpisany w uniwersalny nakaz miłości bliźniego. Międzypokoleniowa solidarność, odpowiedzialność za los najsłabszych, codzienna obywatelska uczciwość, gotowość służby i poświęcenia na rzecz dobra wspólnego, które ściśle łączą się z patriotyzmem, są zarazem realizacją orędzia zawartego w Ewangelii. Dlatego – jak pisał święty papież Pius X – „Kościół nauczał zawsze, że patriotyzm jest obowiązkiem i wiąże go z nakazem czwartego przykazania Bożego”[2]. Zarazem jednak dla uczniów Chrystusa miłość ojczyzny – jako forma miłości bliźniego – będąc wielką wartością, nie jest jednak wartością absolutną. Dla chrześcijanina, służba ziemskiej ojczyźnie, podobnie jak miłość własnej rodziny, pozostaje zawsze etapem na drodze do ojczyzny niebieskiej, która dzięki nieskończonej miłości Boga obejmuje wszystkie ludy i narody na ziemi. Miłość własnej ojczyzny jest zatem konkretyzacją uniwersalnego nakazu miłości Boga i człowieka.
Być dobrym jak chleb. List Pasterski Episkopatu Polski na Niedzielę Miłosierdzia 23 kwietnia 2017
Umiłowani w Panu Siostry i Bracia!
Obecny rok poświęcony jest osobie św. Brata Alberta, szczególnego patrona i świadka miłosierdzia. Jego życie, a zwłaszcza życiowa dewiza: „być dobrym jak chleb”, stanowi dla nas inspirujący przykład urzeczywistniania w praktyce miłosierdzia. W myśl tegorocznego hasła programu duszpasterskiego „Idźcie i głoście”, chcemy jeszcze bardziej zaangażować się w apostolat miłosierdzia. Ojciec Święty Franciszek w Liście Misericordia et misera ogłoszonym na zakończenie Roku Świętego, zwraca naszą uwagę na to, że wszyscy doświadczyliśmy Bożego miłosierdzia i podkreśla, że teraz: „Nadszedł czas, aby zrobić miejsce wyobraźni miłosierdzia”. Każdy jest umiłowany przez Boga, więc każdy ma mieć miłosierdzie w sercu, pamięci i działaniu.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu słyszymy: „uczniowie trwali w nauce apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach, a dobra materialne rozdzielali każdemu według potrzeby” (Dz 2,42-45). Tak realizowana pomoc charytatywna „każdemu według potrzeby” przyczynia się do budowania sprawiedliwości społecznej. Chrześcijanie od początku mają świadomość, że działalność charytatywna nie jest celem samym w sobie, ale że ma się ona przyczyniać do realizacji najważniejszego celu, którym jest zbawienie wszystkich ludzi.