Grzechy mało znane

• Grzechy główne
• grzechy przeciwko Duchowi Świętemu
• grzechy cudze
• grzechy zaniedbania

to grzechy często nieuświadamiane sobie podczas rachunku sumienia:

Grzechy główne

Są to najbardziej niebezpieczne grzechy, ponieważ burzą w zasadniczy sposób moralność, przeradzając się łatwo w groźne i trudno uleczalne nałogi. Te właśnie grzechy i nałogi prowadzą do najcięższych zbrodni, np. zabójstwa, bałwochwalstwa, do utraty wiary, do samobójstwa. Należy więc te grzechy szczególnie śledzić w swoim postępowaniu, aby każdy z nich w zarodku likwidować.

1. Pycha - jest to wynoszenie się ponad innych: w myślach, w mowie i w czynie. Człowiek pyszny łatwo odmówi posłuszeństwa Bogu i Kościołowi.
2. Chciwość - ujawnia się u człowieka jako pogoń za niesprawiedliwym zyskiem i jako skąpstwo.
3. Zazdrość - rodzi niechęć do ludzi, którym się dobrze powodzi, którzy są ubogaceni darami naturalnymi. Tym właśnie ludziom próbuje zazdrośnik zaszkodzić, np. przez zniesławienie.
4. Nieczystość - (patrz VI przykazanie Boże).
5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu - ktokolwiek je ponad miarę, staje się chory, ociężały i zmysłowy. Picie alkoholu w celu upicia się jest grzechem ciężkim.
6. Gniew - zdarza się najczęściej u pyszałków. Człowiek, który lekceważy tę skłonność u siebie - dopuszcza się wielu grzechów niesprawiedliwości przez zniewagi, rozsiewanie strachu, niszczenie przyjaźni i majątku, itp.
7. Lenistwo - jest najbardziej niebezpieczne w dziedzinie własnego uświęcenia, np. przez zaniedbywanie praktyk religijnych... Innym przejawem lenistwa jest lekceważenie swoich obowiązków, np. przez opuszczenie lub złe wykonanie.

Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu

Ktokolwiek lekceważy te grzechy, nie może się nigdy dobrze wyspowiadać. Trzeba więc najpierw te grzechy przeciw Duchowi Świętemu starannie poznać, codziennie nad nimi czuwać i do końca swojego życia wykluczyć.

1. Grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego - ktokolwiek z pełną świadomością planuje popełnić grzech ciężki, licząc na przebaczenie w Sakramencie Pokuty - popełnia grzech przeciw Duchowi Świętemu.
2. Wątpić o łasce Bożej, np. grzesznik uświadamia sobie wiele ciężkich zbrodni, które popełnił. Uważa, że nie zasługuje na przebaczenie Boże i rezygnuje z tej łaski.
3. Jakiejś prawdzie chrześcijańskiej sprzeciwiać się, np. tej, że Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre czyny wynagradza, a za złe karze.
4. Bliźniemu łaski Bożej zazdrościć. Zdarza się to najczęściej takim ludziom, którzy przez dłuższy czas są skłóceni z Bogiem. Drażni ich ludzka pobożność i zwalczają wszelkie praktyki religijne.
5. Zatwardziałość wobec natchnień Ducha Świętego, np. lekceważenie natchnień Ducha Świętego do dobrych uczynków, do Spowiedzi świętej, itp.
6. Odkładanie pokuty aż do śmierci, np. żyje ktoś w ciężkim grzechu i daje posłuch szatanowi, który zapewnia go, że przed śmiercią jeszcze się nawróci.

Grzechy wołające o pomstę do nieba

1. Umyślne zabójstwo - najczęstszą zbrodnią w obecnych czasach jest mordowanie dzieci nie narodzonych. Zbrodniarzami w tej materii są: lekarze, położne, rodzice, pielęgniarki i ci wszyscy, którzy do tej zbrodni zachęcali, radzili, zmuszali lub nie przeszkodzili.
2. Grzech sodomski - są to grzechy nieczyste przeciwne naturze, np. homoseksualizm.
3. Uciskanie ubogich, wdów i sierot. Jest to grzech wielkiej niesprawiedliwości, którą trzeba koniecznie naprawić przed Spowiedzią świętą lub jak najprędzej po niej.
4. Zatrzymywanie zapłaty pracownikom - chodzi o niesprawiedliwe wynagrodzenie, płacenie alkoholem, nierządem lub czymś niegodziwym. Ociąganie się z zapłatą za pracę, itp.

Grzechy cudze

Grzech cudzy popełnia ten, kto innych naraża na grzech
Te grzechy zdarzają się bardzo często i popełnia je każdy człowiek wtedy, gdy:

1. Pobudza do grzechu, np. przez nieskromny ubiór, rozgniewanie, złe mówienie, złe zachowanie itp.
2. Radzi do grzechu, np. do złodziejstwa.
3. Nakazuje popełnić grzech, np. dzieciom, domownikom, podwładnym.
4. Milczy na grzech bliźniego, np. żeby mieć spokój.
5. Zezwala popełnić grzech, np. podwładnym lub domownikom.
6. Pomaga popełnić grzech, np. przy rabunku.
7. Nie karze grzechu, np. popełnionego przez dzieci, podwładnych.
8. Broni grzechu popełnionego przez kogokolwiek.
9. Pochwala grzech popełniony przez kogokolwiek.

Grzechy zaniedbania

Są to zaniedbane dobre uczynki, które każdy chrześcijanin powinien codziennie spełniać: jedne z obowiązku, a niektóre w duchu pokuty i dla doskonalenia w miłości.

Zaniedbywane uczynki miłosierdzia względem duszy

1. Nie upominałem grzeszących. 
2. Nie pouczałem nie umiejących.
3. Wątpiącym nie użyczyłem dobrej rady.
4. Nie pocieszałem strapionych.
5. Nie chciałem krzywdy cierpliwie znosić.
6. Nie chciałem urazów chętnie darować.
7. Nie modliłem się ani za żywych, ani za zmarłych.

Zaniedbywane uczynki miłosierdzia względem ciała

1. Nie nakarmiłem głodnego.
2. Nie napoiłem spragnionego.
3. Nie użyczyłem gościny komuś w wielkiej potrzebie.
4. Nie wspomogłem kogoś w wielkiej potrzebie.
5. Nie starałem się o więźniów, np. kogoś z bliskich.
6. Nie odwiedzałem chorych, starych (rodziców, krewnych, znajomych...).
7. Przyczyniłem się do niegodziwego pogrzebu, zwłaszcza kogoś z rodziny.
8. Zaniedbywałem najprzedniejsze dobre uczynki: modlitwę. post, jałmużnę.
9. Nie starałem się o dary Ducha Świętego: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej.
10. Nie ubiegałem się o cnoty:
• siedem cnót głównych - pokora, hojność, czystość, miłość, umiarkowanie, cierpliwość, gorliwość i pracowitość,
• cztery cnoty kardynalne - roztropność sprawiedliwość, umiarkowanie, męstwo,
• trzy cnoty Boskie - wiara nadzieja i miłość.
11. Nie starałem się uzyskać odpustu zupełnego.
12. Nie pogłębiałem swojej wiary przez czytanie Pisma Świętego i lektury religijnej...
13. Trwoniłem czas na nieużyteczne lub szkodliwe zajęcia. np. oglądanie niebezpiecznych programów telewizyjnych, długie zabawy, plotki...

o. Bonifacy H. Knapik, OFM (Ordo Fratrum Minorum to Zakon Braci Mniejszych czyli oficjalna nazwa zakonu franciszkanów) - wybór administratora