W numerze 7 Przewodnika Katolickiego znajdziemy trochę wiedzy o odpustach. Między innymi o tym, jak doszło do tego, że kiedyś można było sobie odpust kupić, a także czym naprawdę jest odpust.
autor: Małgorzata Szewczyk
Mówienie o odpustach ma więc sens tylko w kontekście grzechu i pojednania z Bogiem i należy do dziedzictwa teologicznego Kościoła zachodniego.
„Ludzkie bzdurstwa opowiadają ci, którzy głoszą, że gdy grosz w skrzynce zabrzęczy, dusza z czyśćca uleci. (...) Ci, którzy twierdzą, że mogą zapewnić sobie zbawienie przez listy odpustowe, będą wiecznie potępieni wraz z mistrzami swymi” – grzmiał w swych tezach Marcin Luter. Co tak bardzo zdenerwowało augustianina i profesora uniwersytetu w Wittenberdze, że w liście do Albrechta, arcybiskupa Moguncji, z 1517 r. nawoływał do naukowej dysputy? Otóż uskarżał się on na kaznodziejów odpustowych i na samą praktykę odpustów, przypominającą bardziej jarmarczny handel, dzięki której w dodatku Kościół pomnaża swój majątek niż rzeczywiste prowadzenie ludzi ku Bogu.
Odpustowa matematyka
Aby zrozumieć krytykę Lutra, trzeba powrócić do samego początku wprowadzenia odpustów. Nie sposób mówić o odpustach, nie odnosząc się do pokuty, początkowo niezwykle surowej, trwającej nieraz latami i przede wszystkim publicznej. Problem był jeszcze większy, kiedy penitent otrzymywał kolejne pokuty, które sumowano z poprzednimi. Człowiek średniowiecza, karmiony sugestywnymi kaznodziejskimi opisami, bał się mąk czyśćcowych – żywa była w nim świadomość czekających go jeszcze na ziemi lub w czyśćcu kar... cały artykuł
autor: Michał Bondyra
Z o. Karolem Milewskim, przeorem poznańskiego klasztoru oo. Karmelitów rozmawia Michał Bondyra
Dlaczego Kościół tak mało mówi o odpustach?
– Kościół nie mówi tyle o odpustach, bo z naszej świadomości wypieramy często fakt, że w jego historii było i wciąż jest wiele krętych dróg, którymi przez grzeszność swoich członków Kościół jako wspólnota kroczył. Dotyczy to wszystkich; począwszy od papieża poprzez najmniejszego jego członka. Najlepszym przykładem jest podział Kościoła w czasie reformacji, której jedną z przyczyn było kojarzenie odpustu, czyli uwolnienia od doczesnej kary za grzechy, z zamianą go na pieniądze wpłacane na konkretne cele, nie tyle na ubogich, jak to miało miejsce we wcześniejszych wiekach, a choćby na budowę nowej bazyliki św. Piotra. Takie praktyki budziły zakłopotanie i sprawiły... cały artykuł
autor: Małgorzata Szewczyk
W sakramencie pokuty Bóg odpuszcza człowiekowi grzechy, jeśli ten szczerze za nie żałuje, ale na człowieku spoczywa jeszcze obowiązek wyrównania naruszonego porządku moralnego, bo każde zło jest naruszeniem sprawiedliwości i miłości.
Wyjaśniał to Jan Paweł II w adhortacji Reconciliatio et poenitentia: „Dusza, która upada przez grzech, pociąga za sobą Kościół i w pewien sposób cały świat. Innymi słowy, nie ma grzechu, nawet najbardziej wewnętrznego i tajemnego, najściślej indywidualnego, który odnosiłby się wyłącznie do tego, kto go popełnia. Każdy grzech rzutuje z mniejszą lub większą gwałtownością, z mniejszą lub większą szkodą na całą strukturę kościelną i na całą ludzką rodzinę” (nr 16).
Przebaczenie grzechów nie uwalnia od kary doczesnej na ziemi lub w czyśćcu. Przynosi je dopiero odpust, którego udziela Kościół. Odpust można uzyskać dla siebie lub dla osoby zmarłej po spełnieniu określonych warunków... cały artykuł
To uroczystość związana z tytułem kościoła. W naszej parafii to 25 dzień marca – dzień w którym Kościół wspomina jedno z najważniejszych zdarzeń w historii zbawienia: wcielenie Syna Bożego. Uroczystość Zwiastowania Pańskiego jest obchodzona dokładnie 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem.
W tym dniu mamy też okazję do uzyskania odpustu zupełnego.
KKK 1498
Przez odpusty wierni mogą otrzymać dla iebie, a także dla dusz w czyśćcu, darowanie kar doczesnych, będących skutkiem grzechów.
KKK 1471
Nauka o odpustach i jej praktyczne zastosowanie w Kościele ściśle łączą się ze skutkami sakramentu pokuty.
"Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych.
Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości" ... Każdy wierny może uzyskać odpusty dla siebie lub ofiarować je za zmarłych.
źródło: Katechizm Kościoła Katolickiego